Była mowa o komputerowym RPG – zwróciłem więc na niego uwagę, a kiedy dowiedziałem się, że autorem scenariusza do gry jest David Gaider, odpowiedzialny za historię z „Wrót Baldura 2: Cieni Amn” i „Neverwinter Nights”, zacząłem śledzić uważnie napływające zewsząd newsy. Jednym z ciekawszych dotyczył książki stworzonej na potrzeby kampanii reklamowej, którą zadebiutować miał scenarzysta. Po „Wrotach Baldura” nie ufam „giero-pochodnym”, papierowym adaptacjom. Z tego powodu oczekiwanie na książkę „Dragon Age: Utracony Tron” związane było również z wielkim niepokojem o jakość jej zawartości. Wiadomo, człowiek, który raz się sparzył podobnym tworem; do kolejnego podchodzi ze strachem.
Momentem przełomowym, był news (i zawartość działu downloads) na stronie wydawcy gry. Oto sam mistrz, Piotr Fronczewski przeczytał pierwszy rozdział powieści! Ten głos mieni się złotem. Już nic więcej nie musiało mnie przekonywać do tej publikacji.
Od razu ważna informacja dla graczy: akcja powieści rozgrywa się przed wydarzeniami z gry „Dragon Age: Początek”.
Poznajemy ojca młodego władcy z cRPGa, oraz młodszą wersję Loghaina. Gaider przenosi nas do okupowanego przez Orlaisian królestwa Ferelden, o które, wraz z pokaźną grupą rebeliantów, walczy królowa Marica. Zdetronizowana przed laty władczyni jednak ginie w zasadzce, osierocając Marica, głównego bohatera powieści. Zaraz po zasadzce ucieka on do lasu, gdzie wpada na Loghaina. Ten postanawia mu pomóc. Niedługo pożałuje swojego wyboru. Uciekają z młodym księciem na zachód. Dołączają do armii rojalistów pragnących powrotu na tron prawowitego władcy. Maric i Loghain muszą szybko dorosnąć do nowych ról, jakie przyniosły im losy. Prosta powieść zaczynająca się od ucieczki w las, szybko zamienia się w epicką historię – grę o utracony tron.
Jako, że jest to pierwsza próba pisarskich umiejętności Gaidera, czuć, że dialogi sprawiają mu niemałą trudność i brak im autentyczności, ale już opisy akcji stoją na przyzwoitym poziomie. Niestety niektóre wątki potraktowano dość powierzchownie i za szybko. Możliwe, że przy następnej próbie, autor będzie miał więcej zaparcia do skupienia się na szczegóły. Bohaterowie nie zachwycają. Brakuje im plastyczności, która by wyrwałaby ich poza utarte schematy – dorastającego do swojej roli króla, łotra o dobrym sercu, skomplikowanej emocjonalnie wojowniczki. Trzeba jednak przyznać, że ewolucja, którą przechodzą postaci jest ostro podkreślona; choćby prawowity spadkobierca tronu przeistacza się ze słabeusza w ciachającego na prawo i lewo rycerza – odważnego dowódcę.
Dość narzekania. Czas na plusy! Książkę czyta się sprawnie i z przyjemnością. Nie nuży i nie irytuje. Jak na element kampanii reklamowej spisuje się wyśmienicie. Człowiek nawet nie zauważa, że przeczytał właśnie 50 stron, a czytał tylko chwilę. Jesteśmy wciągani w wir wydarzeń i nie wiemy dokąd nas to zaprowadzi. Magii też nie ma przesadnie wiele w tej historii (a jak jest, to tam gdzie ma być, np. na polu bitwy – mag miotający błyskawice i płonące kule na armie nieprzyjaciela jest równie interesujący, co szarżujący na siebie rycerze na smokach), więc czytelnicy podobni do mnie, nie lubiący przesady z epatowaniem magicznymi sztuczkami będą usatysfakcjonowani. Jednak nie oznacza to, że jest to świat low magic.
Książkę z czystym sercem polecam fanom niezobowiązujących opowieści fantasy i przyszłym graczom „Dragon Age: Początek”. Dla poszukujących szybkich i mocnych wrażeń związanych z rozlewem krwi – powieść jest idealna. Gra ponoć też nie jest dla delikatesów. Ponad 400 stron „Utraconego Tronu” jest również dowodem na to, że na powieści licencjach gier również mogą być dobre.
PS. Piotr Fronczewski czytający całą tę opowieść to moje świąteczne życzenie.
Stąd możecie pobrać cztery części pierwszego rozdziału audiobooka.
Tytuł: Dragon Age: Utracony Tron
Autor: David Gaider
Tytuł oryginału: Dragon Age: The Stolen Throne
Tłumaczenie: Małgorzata Koczańska
Wydawca: Fabryka Słów
Wymiary: 125 x 195
Liczba stron: 472
oprawa: miękka
Cena: 34.99
Autor Kamil Mirkowicz . Publikacja ze StacjaKultura.pl, której jesteśmy częścią.
